شناسایی عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان های کولون و رکتال مراجعه کننده به مرکز تحقیقات گوارش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی: تحلیل بقای پارامتری بر اساس الگوی زمان شکست شتابنده با تصحیح شکنندگی

زمینه و هدف: عوامل تشخیصی سرطان کولورکتال بر بقای بیماران و تجویز درمان مناسب موثر است. با توجه به افزایش نرخ این سرطان در ایران مخصوصاً در سنین جوانی و اینکه عوامل تشخیصی سرطان کولورکتال به عنوان یک سرطان واحد درک دقیقی از دو سرطان کولون و رکتوم و عوامل موثر بر آن فراهم نمی کند، بنابراین مطالعه حاضر به منظور تعیین عوامل خطر اختصاصی سرطان های کولون و رکتوم انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی تعداد 1219 بیمار مبتلا به سرطان های کولون و رکتوم طی دی ماه 1383 تا مهرماه 1387 مورد بررسی قرار گرفتند. متغیر های دموگرافیک و بالینی در قالب تحلیل های یک متغیره و چند متغیره با رویکرد الگوی زمان شکست شتابنده تحلیل بقا و با انجام تصحیح توسط پارامتر شکنندگی توسط نرم افزار stata 10 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه برای سرطان کولون در زنان، بیماران بدون سابقه ی بیماری التهاب روده، بیماران با درجه ی تومور ضعیف متمایز شده و بیماران با مرحله ی پاتولوژیک i تومور احتمال بقای بالاتری به دست آمد و برای دو عامل سابقه ی مصرف الکل و اندازه ی تومور رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین برای سرطان رکتوم، بیماران با نوع اولین درمان عمل جراحی احتمال بقای بالاتری داشتند و برای دو عامل سابقه ی شخصی ابتلا به سرطان و مرحله ی پاتولوژیک تومور رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین برای هر دو نوع سرطان، رده های با شاخص توده بدنی 9/29–25 و بیشتر از 30 شاخص توده ی بدنی به ترتیب احتمال بقای بالاتر و رده ی کمتر از 5/18 احتمال بقای پایین تری را نشان دادند. در مجموع احتمال بقای بیماران مبتلا به سرطان رکتوم در مقایسه با بیماران مبتلا به سرطان کولون بالاتر بود. نتیجه گیری: ارزیابی جداگانه ی کولون و رکتوم، به درک بیشتری از عوامل موثر بر این سرطان ها می انجامد و می تواند در طراحی کارآزمایی های بالینی، تشخیص بهتر بیماری و یا تجویز درمان بهینه و اختصاصی کمک نماید.